21 lekcji na XXI wiek Yuvala Noaha Harariego opowiesć o naszym istnieniu

„Jeśli przez »wolną wolę« rozumie się wolność robienia tego, czego się pragnie – to tak, ludzie mają wolną wolę. Jeśli jednak przez „wolną wolę” rozumie się wolność wybieranie tego, czego pragnę – to nie, ludzie nie mają wolnej woli”

         Yuval Noah Harari w swojej książce „21 lekcji na XXI wiek” snuje opowieść, swoją opowieść, by potwierdzić swój sens istnienia.

          W rozdziale o sensie życia człowieka tak właśnie autor dowodzi, iż przez wieki ludzie opowiadali historie, które utwierdzały ludzkość w sens bytu tu i teraz, głównie była to opowieść religia, ale także komunizm, faszyzm i kapitalizm. Opowieść Harari jest materialistyczna i lewicowa dla mnie niepełna i stawiam ją na równi z opowieściami poprzednimi. Brak mi w niej wyjaśnienia, co to jest umysł i świadomość.     

         Izraelski historyk futurolog, filozof opowiada na o zagadnieniach drążących społeczność świata. Pisze o Trampie, Brexicie, Fake newsach, biotechnologii, sztucznej inteligencji, rozszerzonej rzeczywistości, dewastacji środowiska naturalnego, kryzysie uchodźczym, terroryzmie.

         Z lektury publikacji wynika, że w obecnym czasie mamy wiele niewiadomych dotyczących naszego dalszego losu. Nasza podmiotowość przeistacza się w przedmiotowość, co grozi kataklizmem, którego nie było jeszcze na Ziemi. Liberalizm traci na znaczeniu, a koleiny raz w dziejach ludzkości odzywają się, ideologie nacjonalistyczne, religijne.  Do czasu, kiedy znów ludzie nie odzyskają sensu życia,będą się, stawać niewolnikami wąskiej grupy nadludzi, którzy poznają sposób zarządzania społeczeństwami przez logarytmy.

         By uniknąć utraty podmiotowości autor, radzi, by skupić się na życiu, które nie niesie cierpienia. Trzeba poznawać siebie, by zrozumieć innych. Aby zrozumieć śmierć, trzeba, pojąc życie. Odrzucać wszelkie ideologie, w których często pojawiają się słowa „ofiara”, „wieczność”, „czystość”, „odkupienie”.

         „21 lekcji na XXI wiek” to jeden z głosów w temacie o dalszych losach ludzkości. Na pewno stoimy w miejscu, które wymaga od nas wysiłku, by nie zaprzepaścić dorobku 2 milionów lat istnienia człekokształtnych.