Rzeczy, których nie wyrzuciłem opowieść o matce napisana przez syna Marcina Wichę

 

 

 

Rzeczy, których nie wyrzuciłem Marcina Wichy to osobista opowieść o zmarłej matce. Autor wykorzystuje książki, które zostały po niej, aby opowiedzieć o jej życiu, relacji z nim i ich wspólnym dziedzictwie. Książka jest szczera i emocjonalna, a autor pisze o swojej matce z czułością i empatią.

Pisarz zaczyna książkę od opisu swojego dzieciństwa. Jego matka była trudną osobą, władczą i kontrolującą. Była również bardzo inteligentna i oczytana, a jej pasją były książki. Wicha pisze, że jego matka była dla niego źródłem wiedzy i inspiracji, ale też, że była bardzo wymagająca.

Po śmierci matki zaczyna przeglądać jej księgozbiór. Zgromadzone książki opowiadają historię jej życia. Są to książki o różnych tematach, ale wszystkie mają jedno wspólne: kochała je jego matka.   Książkach, które jego matka czytała, o tym, jak je lubiła i jak się z nimi czuła.

Zbiór esejów  jest nie tylko o jego matce, ale także o  własnym dziedzictwie. Jest Żydem, a jego matka była Żydówką. Wychował się w Polsce, ale jego rodzina miała korzenie w Rosji. Opowiada o złożonej historii swojej rodziny i o tym, jak wpłynęło ona na jego życie.                       

To piękna i poruszająca książka. Jest to historia o miłości, stracie, dziedzictwie i pamięci. Po przeczytaniu jej treść pozostaje na długo po jej przeczytaniu. Autor ma dar do tworzenia obrazowych i emocjonalnych opisów. Wicha nie boi się pisać o trudnych sprawach, takich jak relacja z matką. Pisze o miłości, stracie i pamięci w sposób, który trafia do serca czytelnika.

Polecam wszystkim tę książkę. To piękna, poruszająca i pouczająca historia, która pozostanie z tobą długo po jej przeczytaniu.

 

 

Ucieczka Niedźwiedzicy: Szesnaście opowieści o kobietach na życiowym skrzyżowaniu napisane przez Joanne Bator

 

 

 

Joanna Bator w 16 opowiadaniach zawartych w książce „Ucieczka Niedźwiedzicy” prowadzi nas przez losy kobiet, ukazując je w różnych momentach i sytuacjach: w drodze, na rozstaju, przed własną śmiercią, śmiercią bliskiej osoby, przed trudnym wyborem, po dokonanym wyborze. Nowele te dotykają prostego, skomplikowanego, tajemniczego i twórczego życia. Chociaż są to osobne historie, łączą się one w poplątanych losach bohaterek.

Czytając kolejne rozdziały, nie skupiałem się na łącznikach między poszczególnymi historiami. Byłem tu i teraz, w treści. Co było przed i po z kim, nie zatrzymywało moich myśli. Kolejne opowiadanie było jak otwierane okno z ograniczonym widokiem, nie wychylałem się w możliwe kierunki.

Głównym motywem przewodnim jest smutna kobieta. Bez patosu, zamknięta w sobie. Pozbawiona złudzeń, nie zawsze zgadzająca się ze swoim losem. To, co wyróżnia „Ucieczkę Niedźwiedzicy”, to sposób, w jaki słowa przekształcają się w zapachy, barwy i dźwięki. Autorka doskonale to robi. Podczas czytania nasza wyobraźnia pracuje na znakomitych obrotach.

Trzy filary Anonimowych Alkoholików

 

 

Wspólnota Anonimowych Alkoholików jest moim lekarstwem na chorobę alkoholową. Podczas mitingów poznaję historie innych alkoholików, ich drogę do celu, którym jest świadome trzeźwe życie. Oprócz trzech legatów — jedności, zdrowienia i służby (kolejność przypadkowa) - rozpoznaję również trzy filary.

Trzy filary Anonimowych Alkoholików stanowią trzy podstawowe zasady, na których opiera się program AA. Są to:

Jedność — polega na tym, że członkowie AA nie są samotni w walce z nałogiem. Spotkania AA zapewniają wsparcie i solidarność w grupie, która potrafi zrozumieć problemy alkoholowe i oferować swoją pomoc. Jednocześnie członkowie AA zachęcają do szukania wsparcia w innych członkach, zamiast polegania wyłącznie na sobie.

Wyznanie — polega na tym, że członkowie AA przyznają się do swojego problemu z alkoholem. Bez przyznania się do problemu i zrozumienia swojej sytuacji trudno jest podjąć działania mające na celu poprawę własnego życia. Wyznanie stanowi ważny krok w procesie powrotu do trzeźwości, umożliwiając otwarcie się na pomoc i uznanie faktu, że sami nie są w stanie samodzielnie poradzić sobie z problemem.

Praca nad sobą — polega na ciągłym dążeniu do duchowego i moralnego rozwoju, co pozwala na zmiany w zachowaniu i myśleniu. Członkowie AA korzystają z programu 12 kroków, który skupia się na zrozumieniu własnego życia, rozwoju duchowym oraz na przebaczeniu i naprawie szkód wyrządzonych w przeszłości. Praca nad sobą stanowi ciągły proces, który pomaga członkom AA w utrzymaniu trzeźwości i lepszym funkcjonowaniu w codziennym życiu.

Trzy filary AA są kluczowe w programie Anonimowych Alkoholików i pomagają członkom w powrocie do trzeźwości i zdrowia. Jednocześnie te filary są otwarte na różne interpretacje i dostosowanie do indywidualnych potrzeb i przekonań każdego członka.