Obejrzałem po raz pierwszy film irański w reżyserii Asghara Farhadi pod tytułem Bohater. Obraz przybliżył mi kulturę irańską. Dla mnie odległą i w dużej mierze niezrozumiałą. Choć w aspekcie stosunków międzyludzkich, nieodbiegający od norm w innych częściach świata.
Splot wielu wydarzeń, zbiegów okoliczności, przypadków z więźnia odbywającego karę w jeden chwili mamy bohatera. Film opowiada historie osadzonego, który decyduje się na czyn (oddanie znaleźnej dużej sumy pieniędzy) zgodnie z jego pojęciem uczciwości i honoru tak ważnego elementu irańskiej kultury i obyczaju. Rahim (Amir Judidi) jest więźniem, odbywający karę za niespłaceniu długu. Jego postawę wykorzystuje dyrekcja więzienia, aby ocieplić swój i więzienia wizerunek. Rahim z uporem podtrzymuje swoją postawę osoby uczciwej i honorowej. Pomimo oskarżenia go ukartowanie całej sytuacji ze zwrotem złotych monet. Scenariusz jest tak napisane, że są sceny, w których Rahim wzbudza współczucie, a za chwile nienawiść. Podobnie ma się z rodziną wierzyciela, której Rahim nie oddaje pieniędzy. Również oni wzbudzają współczucie, ale też nienawiść odbiorcy opowieści.
Świat XXI wieku jest zbudowany z cynicznych szybkich opinii. Filmik, post, komentarz staję się wykładnią, oceną kogoś, instytucji, grupy społecznej itp. Opinia publiczna bez zadumy, zastanowienia, zmienia zdanie, które ma wpływ na ocenę wydarzenia. W Iranie jest zakodowana kultura honoru polegającej na nie formalnej opinii o renomie. Każdy mężczyzna jest zobowiązany o dbanie o swój honor, jak i rodziny. Dobra opinia wiąże się z szacunkiem społecznym. Owa kultura wymusza od opiniowanych szereg nieformalnych działań. Wielokrotnie niemających z prawdą nic wspólnego.
Warto iść na film, który opowiada prostą historię, zmuszająca do refleksji i zastanowienia.
