Księgi Jakubowe Olgi Tokarczuk

Ty mówisz: prawo trzeba łamać niejawnie, w swoich alkowach, na zewnątrz udawać, że się mu podporządkowało. Łamać prawo w sypialni i buduarach! – Thomas czuję, że się w krytyce wuja zapędził, i ton jego głosu trochę się obniża. – Ja mówię odwrotnie: prawo, jeśli jest niesprawiedliwe i stanowi dla ludzi nieszczęście, trzeba zmienić, działać jawnie, odważnie, bez żadnych kompromisów.

„Księgi Jakubowe” nie są powieścią do czytania podczas podróży pociągiem. Autorka (Olga Tokarczuk) postawiła wysoko porzeczkę dla czytelnika. Przystępując do czytania, trzeba się, przygotować. Księgi Jakubowe to nie „Potop” Sienkiewicza.

                Olga Tokarczuk z wielką starannością oddała realizm XVIII w. Polski. Kraju wielu kultur, religii, języków. W tym tyglu narodów na kresach wschodnich swoje idee wśród Żydów zaczyna głosić Jakub Frank. 
                 Bohater powieści jest w ciągłym poszukiwaniu ideału Boga. Miesza religie. Rozpoczyna od judaizmu, przechodzi na sabeizm, by przejść na islam, zahaczyć o katolicyzm i skończyć na prawosławiu. W każdej z religii poszukuje wartości mówiących o równości wszystkich ludzi. 
                 Rzeczpospolita w XVIII w. to kraj niewolniczy. Szlachta, jako jedynie wolna nacja ciemięży wszystkie pozostałe stany społeczne. Na końcu drabiny znajdują się Żydzi, którzy poszukują swojej ziemi obiecanej. Jakub Frank chce takie miejsce dla swych wyznawców znaleźć i udaje się mu to zrobić dla garstki najbliższych wyznawców.

                Jakub Frank nie dąży do rewolucji, stara się wpisać, w prawo istniejące społeczność żydowską, by stała się wolna i mogła żyć według swoich zasad. Zewnętrznie przyjmuje kanony innych religii, ale we swych wspólnotach nadal kultywują stare wierzenia zmodyfikowane przekonaniem o swym mesjanizmie.

                Olga Tokarczuk wykonała benedyktyńską pracą by powstała powieść epicka przybliżająca nam realizm polski szlacheckiej pełnej niesprawiedliwości, podłości i sobie państwa. Przedstawia realia epoki nie pomijać takich zagadnień jak architektura, ubiór, zapach, kulinaria, zabawki dla dzieci czy higiena intymna.

                Powieść jest warta nagrody Nike jak i kłótni wśród części społeczeństwa polskiego, które nie rozumie przekazu dzieła. Środowiska narodowe rozpętały wojnę przeciwko autorce, co przysporzyło autorce nowe rzesze czytelników .