Jak tu nie pić do końca życia

    

 Paweł nie cierpiał takiej pogody. Za oknem siąpił deszcz. Wiedział ,że dziś nie znajdzie ani jednego zdrowego kiepa. Będą wszystkie zamoczone. Zakładając buty, klął pod nosem 
– kurwa nie ma co palić, nie ma kurwa, za co kupić setki ,chociaż kurwa piwo!

 Wyszedł przed blok, stanął przed klatką. Rozejrzał się  dokoła wszędzie szaro i ponuro, wiatr bił po twarzy drobnym deszczem. Ludzi jak na lekarstwo. W jaki sposób zorganizować pieniądze. Działania muszą być przemyślane i strategiczne. Dokładnie o tym Paweł wiedział. Spojrzał w lewo, spojrzał prawo, deszcz zmusił go zmrużenia oczu.

- idę na "koło fortuny" – wymamrotał

Koło fortuny to miejsce w Starachowicach Dolnych. Zbieg ulic Radomskiej i Hutniczej. Tu spotykają się koledzy od wypitki. Dzielą się wieściami , umawiają  się na wódkę, niekiedy ratują się drobnymi pożyczkami przeliczanymi na alkohol i papierosy. Paweł właśnie liczył na to , że któryś z kolegów będzie miał pieniądze, będzie po zasiłku lub rencie.

Droga bardzo Pawłowi się dłużyła , miał do przejścia całe miasto i do tego ten deszcz. Głowa mu pęka w szwach, pić się chce niezmiernie. Nogi potykały się o nie równy chodnik. Przejście przez jezdnie, też stanowiło niezwykłe wyzwanie. Dopadały Pawła lęki. Wówczas wszystko, co go otaczało było wrogiem czyhającym na jego życie, ale nie to doczesne. Życie wiekuiste. Ogarnięty strachem, myślą złowieszczą, że oto samochód z niewiadomych powodów wjedzie w niego. Śmierć to koniec picia.

Podniósł skuloną głowę i zobaczył przed sobą człowieka , którego bardzo nie chciał w tej chwili zobaczyć. I jak na złość ewidentnie szedł w stronę Pawła.

- cześć Paweł – powiedział Stasiu. Przed Pawłem stał jego kumpel, kiedyś razem  mocno balowali, to był dobry czas, kiedy alkohol nie zbierał wszystkiego i dawał sporo zabawy. Młodość pomyślał Paweł. Przez chwile przeleciał przez głowę Pawła, tysiące zabaw jakby to była jedna balanga.

- cześć- wymamrotał Paweł

- och, było wczoraj trochę tego , co? – zawyrokował Stasiu

- czego było? – zapytał Paweł

- jak to czego? Gorzały. Paweł jest sposób – mówiąc to, Stasiu się mocno wyprostował- Widzisz ja, nie pije już dwa miesiące, a chlałem tak jak ty a może więcej. Choć ze mną na miting a zobaczysz. Wspólnota Ci pomoże.

- spierdalaj. Znam Was, chcecie mi z mózgu zrobić miazgę.

Paweł poszedł dalej z myślami pogrążonymi w tematy  skąd , jak i gdzie dziś się napije.

A może Stasiu ma rację – myślał Paweł – przecież on chlał gorzej ode mnie. Byłem kiedyś na mitingu . Kurwa to podawanie rąk jakaś modlitwa. To nie dla mnie. Zresztą jak tu nie pić do końca życia.