Nie ma kogoś. Nie ma czegoś. Nie ma przeszłości. Nie ma pamięci. Nie ma widelców do sera. Nie ma miłości. Nie ma życia. Nie ma fikcji. Nie ma właściwego koloru. Nie ma komisji. Nie ma grobu. Nie ma siostry. Nie ma klamek. Nie ma niebieskich tulipanów. Nie ma nie ma.
„Wszystko musi mieć swoją formę, swój rytm, panie Mariuszu. Zwłaszcza nieobecność”
Hanna Krall
Mariusz Szczygieł osoba medialna, rozpoznawalna na agorze kultury, napisał zbiór reportaży, pod tytułem Nie ma. Reporter zadaje pytanie, czemu czegoś nie ma i nie udziela odpowiedzi. Prowadzi nas poprzez życie ludzi, odmiennych, z różnych epok. Mamy czeską poetkę, ukraińskiego żołnierza, izraelska pisarka, swojego ojciec. Wszyscy oni mówią o przemijaniu, odchodzeniu. Śmierć w reportażach cały czas nam towarzyszy. Umiera człowiek, umierają rzeczy, choć one mogą odzyskać życie w rękach innego człowieka. W pytaniu, czemu nie ma? Jest drugie dno. Mariusz Szczygieł, czemu „to” się nie pojawiło?
Reportaże warte przeczytania. Poznając losy ludzkie, można starć się zrozumieć samego siebie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz